مقدمه و تعاريف
اين استاندارد باستناد ماده 5 آئين نامه جلوگيري ازآلودگي آب و با توجه به ماده سه همين آئين نامه و با همكاري وزارتخانه هاي بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، نيرو، صنايع، صنايع سنگين، معادن و فلزات، كشور و كشاورزي توسط سازمان حفاظت محيط زيست تهيه و تدوين گرديده است. در اين استانداردهاي تعاريف و اصطلاحاتي كه بكار رفته است بشرح ذيل مي باشند:
آب سطحي: عبارتست از آبهاي جاري يا دائمي، درياچه هاي طبيعي يا مصنوعي و تالابها.
چاه جاذب: عبارتست از حفره يا گودال كه قابليت جذب داشته و كف آن تا بالاترين سطح ايستابي حداقل 3 متر فاصله داشته باشد.
تراشه جذبي: عبارتست از مجموعه اي از كانالهاي افقي كه فاضلاب به منظور جذب در زمين به آنها تخليه شده و فاصله كف آنها از بالاترين سطح ايستابي حداقل 3 متر باشد.
كنار گذر: كانالي است كه فاضلاب را بدون عبور از بخشي از تصفيه خانه يا كل آن به بخشي ديگر و يا كانال خروجي هدايت كند.
نمونه مركب: عبارتست از تهيه يك نمونه 24 ساعته از نمونه هايي كه با فواصل زماني حداكثر 4 ساعته تهيه شده اند.

ملاحظات كلي
1- تخليه فاضلابها، بايد براساس استانداردهايي باشد كه بصورت حداكثر غلظت آلوده كننده ها بيان مي شود و رعايت اين استانداردها تحت نظارت سازمان حفاظت محيط زيست ضروريست.
2- مسئولين منابع آلوده كننده بايد فاضلابهاي توليدي را با بررسي هاي مهندسي و استفاده از تكنولوژي مناسب و اقتصادي تا حد استانداردها تصفيه نمايد.
3- اندازه گيري غلظت مواد آلوده كننده و مقدار جريان در فاضلابها بايد بلافاصله پس از آخرين واحد تصفيه اي تصفيه خانه و قبل از ورود به محيط انجام گيرد.
4- اندازه گيري جهت تطبيق با استانداردهاي اعلام شده قبل از تاسيسات تصفيه فاضلاب بايد بر مبناي نمونه مركب صورت گيرد. در سيستمهائيكه تخليه ناپيوسته دارند اندازه گيري در طول زمان تخليه ملاك خواهد بود.
5- لجن و ساير مواد جامد توليد شده در تاسيسات تصفيه فاضلاب قبل از دفع بايستي بصورت مناسب تصفيه شده و تخليه نهايي اين مواد نبايد موجب آلودگي محيط زيست گردد.
6- فاضلاب تصفيه شده بايد با شرايط يكنواخت و بنحوي وارد آبهاي زيرنده گردد كه حداكثر اختلاف صورت گيرد.
7- فاضلاب خروجي نيابستي داراي بوي نامطبوع بوده و حاوي كف و اجسام شناور باشد.
8- رنگ و كدورت فاضلاب خروجي نبايد ظواهر طبيعي آبهاي پذيرنده و محل تخليه را بطور محسوس تغيير دهد.
9- روشهاي سنجش پارامترهاي آلوده كننده بر مبناي روشهاي ذكر شده در كتاب Standard Methods for the Examination of Water and Waste Water خواهد بود
10- استفاده از سيستم سپتيك تانك و ايمهوف تانك با بكارگيري چاهها و يا تراشه هاي جذبي در مناطقي كه فاصله كف چاه يا تراشه از آ سطح آبهاي زير زميني كمتر از 3 متر مي باشد ممنوع است.
11- ضمن رعايت استانداردهاي مربوطه خروجي فاضلابها نبايد كيفيت آب را براي استفاده هاي منظور شده تغيير دهد.
12- رقيق كردن فاضلاب تصفيه شده يا خام بمنظور رسانيدن غلظت مواد آلوده كننده تا حد استانداردهاي اعلام شده قابل قبول نمي باشد.
13- استفاده از روشهاي تبخير فاضلابها با كسب موافقت سازمان حفاظت محيط زيست مجاز است.
14- استفاده از كنارگذر ممنوع است، كنارگذرهائيكه صرفاً جهت رفع اشكال واحدهاي تصفيه اي بكار رفته و يا در زمان جمع آوري توام فاضلاب شهري و آب باران مورد استفاده قرار مي گيرند مجاز است.
15- تاسيسات تصفيه فاضلاب بايستي بگونه اي طراحي، احداث و بهره برداري گردد. تا پيش بيني لازم جهت به حداقل رسانيدن آلودگي در مواقع اضطراري از قبيل شرايط آب و هواي نامناسب، قطع برق، نارسايي تجهيزات مكانيكي و …. فراهم گردد.
16- آن دسته از فاضلابهاي صنعتي كه آلودگي آنها بيش از اين استانداردها نباشد مي تواند فاضلاب خود را با كسب موافقت سازمان بدون تصفيه دفع نمايند.